ENDİŞE
Sana olan sevdasını ispat edemedi yürek
Kıramadı içindeki taşıdığın endişeyi Sabır ile erir dedi, hep bekledi isteyerek Zaman zaman yakaladı yüzündeki o neşeyi Anladım ki bulanmış su kolay kolay durulmuyor Kanayıp duran bir kalbin yanına hiç varılmıyor Yaralı aşkın üstüne yeni bir aşk kurulmuyor Bütün umutlarım söndü okudukça sen ‘köşe’ yi Bilmem ki nasıl sönecek bende bu yaktığın ateş Sabahlarıma doğmuyor arzı yakan yalım güneş Hiçbir yıldız olamıyor gönlümdeki nuruna eş Umut tükenmiş demektir çare gördüyse şişeyi Sen aklıma düştüğünde saçlarımdan boşalır ter Aşkın vücuda yayılmış fayda etmez artık neşter Elvedayla çekip gittin aşk hâkimi buna ne der Bülbül güle âşık olmuş neylesin ki menekşeyi 02.12.2008/Samsun İbrahim COŞAR |
Sana olan sevdasını ispat edemedi yürek
Kıramadı içindeki taşıdığın endişeyi
Sabır ile erir dedi, hep bekledi isteyerek...
Anladım ki bulanmış su kolay kolay durulmuyor
Kanayıp duran bir kalbin yanına hiç varılmıyor
Yaralı aşkın üstüne yeni bir aşk kurulmuyor...
Bilmem ki nasıl sönecek bende bu yaktığın ateş
Sabahlarıma doğmuyor arzı yakan yalım güneş
Hiçbir yıldız olamıyor gönlümdeki nuruna eş...
Sen aklıma düştüğünde saçlarımdan boşalır ter
Aşkın vücuda yayılmış fayda etmez artık neşter
Elvedayla çekip gittin aşk hâkimi buna ne der...
02.12.2008/Samsun
İbrahim COŞAR
hocam merhaba!
bir arkadasimla okuyorum siirlerinizi
arkadasim bu siirin son satirlarini böyle daha güzel oldugunu ve size iletmemi istedi düsüncelerini...
iyi dedim; bildireyim ;)
saygilarimla