Yarasalar sardı düşlerimi
tütmüyordu duman artık ahşap evler de
ne bir bebek gülücüğü nede gül kokulu ninniler kara barut kokuyordu ah o sabun kokulu eller postal sesleri çınlarken makus geceler de içki masalarınızda çerez ettiniz şuheda yı aldığınız solukta mühürlü akan kanları dilinizi mıhlarlar ansızın kıçınıza anmayın adını ağzınızda Baba’yı oyalı mendillerden utanç damlar dı yaş yerine esaretin kiri kalkmayan eğik başınız da analar aynı ama döl bulaşmış her yerine gavurun şehveti akardı damarlarınız da baharın dalları akmavi çiçek aklınızı başınıza alın kapkara gelecek mersaus 06/03/200…yarasalar sardı düşlerimi ama şerefsizler size bakınca diriliyorum |
Savaşı umursamaz
Yoksulu tanımaz
İnsanım diyor, insanlığı unutuğundan...
kara bela uzandı suyumuza, ekmeğimize
Ağzımızdaki lokmada gözü olan kara geleceğin...
Saygımdasınız