ve ben;yağmurun sesi var buğulu camda bir rüzgar uğultusunda akıyor karanlık sokağa kendi dilediğince kendi istediğince yol alıyor o dar yokuşun başladığı yerden sokak lambasının yanından kayıp sen kokan senle dolan o küçük ama şirin bahçesinde beraber sabahlara kadar oturup uzun uzun sohbet ettiğimiz yaz akşamlarında sırt üstü yere uzanıp yıldızları seyrederken yüksek seslerle düşler kurduğumuz o asmasına hayran olduğum o kirazlarından hep tattığım seni ilk öptüğüm o pembe köşke doğru yağıyor yağmur akıyor gözyaşlarım kalbimin en ince sızısına ve ben; yine hala ordayım dar yokuşun başladığı yerde hayallerim yine elimde gökyüzü ağlıyor benimle sen sen diye dolaştım günlerce aşkı virane oldum kendi gönlümde ne olur ne olur dur gitme korkarım korkulu soğuk kimsesizlikte ellerim tenine hasret sarılmak istercesine koşuyorum hayalinin peşinde yalnızım oysa koskoca mahallede dilenciyim sayende para değil dileğimdin sendin yaradandan tek istediğim sonsuıza dek seveceğim seni bebeğim..... vkeskin |
tebrikler..