İNSANLIK NEREDE
Ayak takımı başta, başlar ayak altında
Ne varsa yanlış giden, sorarsan münferitmiş Riya gün ortasında, azgın nazar, altında Yıllardır yutturulan, meğer sanal şeritmiş Nefis mazlum kovalar, tükürmek için yüze Kendisini yırtsa da, hançeresi tekdüze Soykırımcı erdemi, ne yakışmış yüzsüze Neylersin birikimi, soysuzluğa eşitmiş Ana olmuş duymamış, yüreğinde kor ateş Baba için el bebek, kapı önünde keleş Zulüm, avane tutmuş, dinlememiş ki serkeş Hasletini inkarda, bir garabet eğitmiş İzan, akıl cıvımış, kan, gözyaşı gıdası Zurna ile peşrevde, ağıt uzun havası Kutlu bildiği şey, sanki şalvar davası Olmuş dediğin ancak, mezarlıkta reşitmiş Nice postu eskitmiş, koca koca adamlar Kerameti kendinden, sıska ruhlu madamlar Gargara ifrazatı, kalemlerinden damlar Zulumsever bu zevat, meğer asri çeşitmiş Göremezler ağıtla, dökülen gözyaşını Teneşir suyu olmuş, yıkar bebek başını Mehmet ile cennette, buluşan yoldaşını Utandıran insanlık, bu toprakta şehitmiş Nerdesin ey insanlık, nerde adamlar akil? Görmüş müydünüz ki hiç, efradı böyle sakil? Yaratılmış severdik, muhaddislerden nakil? Yaratana mahçupluk, yaşanılan vakitmiş.. www.blogcu.com/erolbasci Erol Başçı |
Kutlarım.Selam ve Saygımla....