GALİBA...Galiba özlüyorum; o ayazını şehrimin Hergün önemsemeden yürüdüğüm o kaldırımları Sonra çam ağaçlarıyla dolu parkını Kimbilir belkide unutulan anılarımı Galiba artık alışıyorum gözyaşlarına Belkide elimden kaçırdığım fırsatlara Sonra ağlamak isteyipte ağlayamadıklarıma Gelip geçen o zamansız fırtınalara Galiba anlıyorum artık km’lerin bile İnsanın kendisini terketmesi için yeterli olmadığını Aradaki mesafelerin en sıkı dostlukları bile, Sonucu belli olmayan bir sınava sokacağını... Bazı dostluklar yalanmış anlıyorum... |
İnsanın kendisini terketmesi için yeterli olmadığını
Aradaki mesafelerin en sıkı dostlukları bile,
Sonucu belli olmayan bir sınava sokacağını...
Bazı dostluklar yalanmış anlıyorum...
.............................................................
üzmüşler sizi.yeni daha sağlam dostluklardır üzülmemenin tesellisi.hayalkırıklığı şiirine tebrikler