-Başlıksız-
hergün bir umutla uyanıyorum
belki bugün gelirsin diye ama her akşam yine sensiz gidiyorum eve. gözlerimde bir damla yaş ve içimde üzüntü uyumuyorum gece yarılarına kadar belki gelirsinde kapının sesini duymam diye ve yine sabah oluyor dün işi vardı bugün kesin gelir diyorum içimdeki umudumu hiç yitirmeden bekliyorum gelmeni seni beklerken zaman tıpkı senin yanındaymışım gibi çok hızlı geçiyor saatler yine akşamı gösterdiğinde ise lanet okuyorum gecelere affet aşkım bugün uyanamadım.sana verdiğim sözü tutamadım ama elimde fotoğrafın vardı sımsıkı tutmuştum.. çünkü korkuyordum son nefesimde onunda beni bırakıp gitmasinden tıpkı senin bırakıp gittiğin gibi |