bir kadın gördüm
başında yazması
sırtında sepeti
ayağında kara lastik
yürüyordu düşe kalka
çamurlu yollarda
hayatın acımasız yükü hep
hep onun omuzlarında
bir kadın gördüm
toprakla bütünleşmişti
kara sapanın ucundan tutmuş
doğaya meydan okrcasına
bağırıyordu susmadan
isyanı sapanın ucundaki öküzlereydi sadece
bir kadın gördüm
anadolunun ovalarında
tırnakları kazma avuçları kürekti
savaşı namusluca geçim gavgasıydı hep
kocası kahvede
kendi tarladaydı
bir kadın gördüm prangalara vurulmuştu
geleceğini şimdiden
çizmişlerdi anlına
çocukluğunu yaşamamış
gençliğine doymamıştı
on ikisinde kocaya verilmişti
sormadılar bir kere olsun kendisine
bir kadın gördüm yüreği
param parça olmuştu
gülmedi bir kere olsun hayatında
gözleri hep yaşlıydı
gündüzleri fabrika köşeleri
geceleri ev işleri
yaşam yaşam kavgası hep hep
böyleydi işte o kadınlarımızın
veli eken 11.6.1991