Geceleri; uykumu bölen seslerde yazmalıyım,
Arzuhalimi;
Kitaplarda okumalıyım kimliğimi,
Ben Kimim Arkadaş?!..
...


Neylesemde ölüm başımda.
Kim bilir nerede,nasıl, ne zaman,
Saltanatım olacaksa yeşil bir seccâdde
Tahtım sayılan musalla taşında!..
...


Nihayetinde..
Ben Kimim Arkadaş?!...

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

hayatta ertelemelere yer verilmemesi gerektiği vurgulanıyor...
zamanın hızla aktığını düşünürsek gerçekten ertelemelere yer vermemeliyiz...
yarın biizm değil ki....
veya yarının da kendine göre meşguliyetleri çıkacak...
onun için her gün dolu dolu yaşanabilmeli...

soru çok güzeldi....
herbirimizin bu soruyu kendine her gün sorması ve de mutlaka cevaplaması gereken bir soru....
hayatın anlamını ve de gayesini ancak bu soruya vereceğimiz cevaplarda bulabilliriz...
kendimizi tanıyınca da rabbimizi tanımamız daha kolay olacak...

çok çok güzel şiirdi efendim... yürekten kutlarım..
izninizle bir şiirimi paylaşmak istiyorum..

HAYAT BU

Daha dün,
Yaşıyorduk cıvıl cıvıl,
Kavgasız, dertsiz, tasasız,
Kuralsız, örfsüz, yasasız,
Ümitle, sevgiyle, barış içinde,
Ve de günahsız…

Bugünü bilemiyorum,
Bugünü anlayamıyorum
Ve de bugünü yazamıyorum.

Ama yarın!
Mevsim gelip dayanacak güze,
Çileler, hayatın acıları,
Bir bir işlenecek yüze.
Bizim için düşen her yaprak, bin damla kan olacak
Dede olup nine olup torun sevmek beklerken
Yapraklar ansızın bitecek
Ve kan dinecek.

1992 Balıkesir
Yunus ÇETKİN

selam ve sevgiyle...