Eşsiz duygularla, altı yaşımda
Koşar adım geldim, buldum karşımda
Bir sıcaklık sezdim, saf duruşunda
O gün hayatımda, iz öğretmenim.

Kendi çaban ile uğraşlar verdin
Bu çocuklar zeki, kıymayın derdin
Eğitmen ruhunla, ışığı gördün
Sana layık olduk, biz öğretmenim.

Sadaka maaşla, dimdik yürürsün
Geçmişi anımsar gama bürürsün
Toplumda daima saygı görürsün
Boş sözlere kanma, çiz öğretmenim.

Tozlanmış kitaplar, doluydu rafta
Ders verirdin zorla soğuk sınıfta
Şimdi o günlere, bakarım gıpta
Fedakâr insanlar, az öğretmenim

Ağır kış şartları bitmez çileydi
Sorunlar çıkmazda garip haldeydi
Neden hep katlandın çıkarın neydi
Duysun cümle âlem yaz öğretmenim.

Öğrenciler fakir hepsi yoksuldu
Evlerinde sergi kilim ve çuldu
Şehirden uzakta kalmış okuldu
Tepende dönerdi toz öğretmenim.

Soğuk lojmanlarda dimdik yaşardın
Sorumsuz veliye bakıp şaşardın
Biz olmuştun darda kalsak koşardın
Zor senin işindi boz öğretmenim.

Ömrünü harcadın az bir ücretle
Emek verdiklerin şimdi nöbette
Diktiğin filizler tek, tek bitmekte
Yaşayacak ismin söz öğretmenim.

MERDAN özlem duyar bir yanı yarım
Verdiğin bilgiyi bine katlarım
Öğretmen haftanı candan kutlarım
Layıksınız buna siz öğretmenim.

ALİ BİLECEN/OZANMERDAN/İZMİR