Sen bir TÜRK ÖĞRETMENİSİN,
Dağlardan esiyorsun rüzgar rüzgar,
Irmaklardan akıyorsun hayat hayat,
Nice kaygı keder dolaşır içinde,
Uygarlığa dost,
Bağnazlığa düşman yüreğin,
Aydınlğın kardeşisin,
İçimdeeki sevinin yorgun gülleri,
Sen BiR TÜRK ÖĞRETMENİ,
Dallarda domur domur ,
Ovada ağaran binbir çiçeksin,
Karanlıklar uğraşın senin,
Yolun bir ibadet,
Bir yanardağ,bir alevsin,
Evet,evet Sen Bir TÜRK ÖĞRETMENİSİN,
Açar kır çiçekleri kalbinde dört mevsim,
İlim,irfan pınarların akıyor,
Gürül,gürül senin,
Gözlerinde sancıyor özlemin bıçak,bıçak,
İşte karşımda hayallerimin Öğretmeni,
Ona açıktır her kucak,
Sen bir TÜRKÖĞRETMENİSİN yükün ağırmı ağır,
Bağır,çağır yaşayan ölülere,
Hem okur,hem yazarsın,
Hem için için ağlarsın,yarınların karanlığına,
Gözlerin yorgun ama yüreğin dimdik,
Bir Spartaküs gibi durur karşında umutların,
Bir isyan bıçağı kirpiklerin,dudakların,
Umutlarınla bucak bucak,
Çocuklarınla boy boy sarmaş dolaşsın,
Ayşe,Fatma,Mehmet,Ali ve diğerleri,
Sizlerde birer TÜRK ÖĞRETMENLERİSİNİZ,
Çiçeklere,yıldızlara ve aydınlığa dostsunuz hep,
Karanlıktan,gerilikten bizi kurtaran,En Yüce Işıkla bizi saran,
EY TÜRK ÖĞRETMENİ!
Ellerimi uzatıyorum tutun Öğretmenim,
Ama öylesine tutun ki;sonsuzluğu doldursun güneşim,
Ama öylesine sıcak bir nefesin,
Yaktığı Işık Sizindir Yanlız Siz ÖĞRETMENLERİN.

Nurşen ŞEN
Eskişehir