-Başlıksız-Unutmadım okul numaramı Hepinizin gülen suratlarını Sizlerde bizleri unutmadınız Eski mezunlarınızı, haylazlarınızı Necmi’yi, Emine’yi, Ahmet’i yaramazlarınızı... Sallanan koltuklarınızda, sararmış resimlerdeyiz Gözlerinizdeki yaşları silerken, titreyen ellerindeyiz Anıların öylesine geçmişindeyiz ki, sizler hep söylerdiniz "Bu sıralara dönmek zordur", "yazılı günlerini özlersiniz" Çok şükür okuldan bir çoğumuz diploma aldık Yazılıdan, sözlüden, dilinizden kurtulduk Peki şimdi insan mı olduk..? Verdiğiniz ödevlere saçma derken, biz hayat yolunda yorulduk Kimimiz adam olduk, kimimiz insan, kimimiz anne Kimimizin mutlu evliliği oldu, kimimiz kaldı evde İşimiz, aşımız, kariyerimiz, açlığımız oldu belki de Hani o uzun koridorların tozlu kokusunu ararsınız diyordunuz Hani benim kırık notlarımı, kızgınlıklarımı, hatta bol sıfırlarımı Aramak ne ki canım öğretmenlerim, hepiniz çok doğru söylüyordunuz Biz o kokunun, o okul yollarının, tozuna, sizin kokunuza O günlerin terine, tuzuna, sevginize, doğru yolu göstermenize Öpülesi ellerinize, çatık kaşlarınıza, gözlüğün üzerinden bakmanıza Saçınızın her bir teline, emeğinize, şimdi çok muhtacız Öğretmenlik meslek değil, sizler anaydınız, babaydınız, Arkadaş, ışıktınız, bizler bilemedik kıymetinizi, meğer ne çok haklıydınız!.. ayşe yayman |
-- Buurrdaaaa...
Tüm eğitmen ve okutmanlarımıza saygılarımla.
Şairimize tebrikler.