​ARIYORUM

​Ne yerde ne gökteyim; sanki bir araftayım,
Öyle derin dardayım; taşsız yol arıyorum.
İnsanlığın öldüğü; işte tam o yerdeyim,
Özü sözü bir olan; sadık kul arıyorum.

​Vicdanlar sağır olmuş; kalpler artık simsiyah,
Merhamet firar etmiş; dilde yalancı bir ah.
Sanki güneş doğmuyor; is kokar her sabah,
Uzanıp tutacağım; yeşil dal arıyorum.

Helal bağları bozan, dürüstlük der boş sanat,
Yalanla örülüyor, düşünceler kıt kanat.
Kıyamet heybesinde,taşınırken hasılat,
Bunca burhan içinde; betaz gül arıyorum

​Yüzler batıya dönük, gözlerde reng körlüğü
Kalpler zif bağlamış, yaşarken karanlığı
Diller gerçeğe küsmüş, unutmuş yarenliği
Muhabbette hoş görü, asil dil arıyorum.

​Yabancı rüzgârlara, kapılıp giden ruhlar
Gurbet akşamlarıda , hüzündür sessiz ahlar
Pişmanlıklar içinde, yaşanırken
eyvahlar
Gerçeğine bürünmüş, nurlu hal arıyorum.

​Şahin der tövbe ile, acık tut kalp gözünü
Şu gönül aynasından , görün Hakk’ın yüzünü
Kibirden uzak durup, yıkıyorken özünü
Nefsi kırden arınmış, temiz sal arıyorum

Hatice Şahın