Merhaba demiştin,bir akşam üstü.
Dertlerin damla damla düşerken yanaklarından,
Gözlerinin içi gülüyordu, sımsıcak.

Talihsizdin,bahtsızdın belki,
Hayat çekilmez,yaşamak anlamsızdı artık.
Kader sel olmuş sürüklerken meçhul menzile,
Dört elle sarılmak istiyordun aslında bir ele.

Tutunacak bir dal arıyordu ellerin,
Huzur dolu bir omuz yaslayacak başını.
Kısacası,geçmişe sünger çekip arta kalan ömründe,
Yol arkadaşı arıyordu gözlerin.

Ellerin ellerim oldu önce,
Gözlerinde kaybolmuştu gözlerim.
Yüreğim sende attı,kalpsiz kaldı bedenim.

Seni ilk gördüğümde,
Elim titredi, lal oldu dilim.
Bir bulet kırmızı gül,benden sana sevgilim.

Oturduk seninle,
Sustu diller, ellerimde ellerin.
Mahçup,çekingen,ürkek,gözlerinde gözlerim.

O iki gün seninle,
Zaman su gibi aktı,doyamadı yüreğim.
Veda edip giderken,aklım kaldı sendeyim.

Aylar geçti peşpeşe,
Özlemin yangın oldu,alevde ateşteyim,
Koşarak geldim sana,sevinçte neş’edeyim.

Seninle yüzüm güldü,
Hayatımın en güzel günleri senle oldu,
Gönlüm inan sevginle neş’e huzuru buldu.

Saatler hiç durmadı,
Ayrılık zamanıydı yine kapıyı çalan,
Mutlu güzel üç beş gün,senden hatıra kalan.