ŞİİRLERDE TAKILIYDI İSTANBUL
Gözlerinde asılıydı İstanbul, şehrine almadığın mülteciyim
Bakışında öyle gizemler var ki, bir türlü lütfuna eremediğim Söyle can, kimim ben senin gözünde, şair miyim, âşık mıyım, neciyim Şiirlerde takılıydı İstanbul, gönlüne bir türlü giremediğim Nuruyla celbeder beni bu şehir, onsuz karanlıktır bütün sokaklar Ey İstanbul dönmeseydin sırtını, sana yüreğimi hibe ederdim Kapandı kapılar, söndü ışıklar, aşka birden bire kondu yasaklar İhanet oduyla yakmazdım inan, alırdım başımı çeker giderdim Gamzelerde çakılıydı İstanbul, hep hüzün doluydu son gülüşlerim Her şimşek işaret olacak sanma, rüzgârı nefesinden sanacağım Mumunda dönerek yaşadım aşkı, şeb-i aruz ile soldu düşlerim Elbet yaşayacak İstanbul amma, aşkın ateşinde ben yanacağım 20.11.2008/Samsun İbrahim Coşar |