1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
78
Okunma

ŞARKICI GÜLLÜNÜN ANISINA...!
Aydınlık dünyanın zifiri karanlığı çöktü..
Ağır , ağır çökerken ruhumuza...sessiz
Omuzlarımızda bir yığın geçim sıkıntısı...
Gülen yüzler eskimiş , komşuluk ilişkilerinde
İnsanlar ilkel vahşiler gibi...kan dökmekte...
Benim arabam , benim evim...der boşanırken..
İğrenç duygularda , katledilir bizim kadınlarımız..
Bakım yurdunda işkencede dövülen yaşlılarımız ,
Korku , içinde sessiz yediği tokatlarda...suskun...
Kreşlerde ağzı süt kokan güzel çocuklarımız ağlar
Zekası eksik , ırzına geçilen çocuk ve gençlerimiz
Pislik içinde yaşayıpta , metruk binalarda kalanlarımız
Geleceği hiç olmayan cezaya yatan insanlarımız..
Eğitimsiz toplumda yok edilen öksüz inançlarımız ...
Şarkıcı Güllünün çocukları para , pul peşinde..
Ne var , ne yoksa toplayalım der , oğul Tuğberk..
Kilitli kasalar açılır şarkıcı Güllü morg ta yatarken
Kızı Tuğyan tasarlayarak öldürür annesi Güllüyü...
Pencereden atar.. şeytan Tuğyan tutar ayaklarından
Tutup , atarken Malkara şarkısında iblisler hep peşinde...
Annesini ölüme gönderir...Tuğyan arkadan seslenir zevkle...
Annesine sonra görüşürüz der; bay , bay diyordu...bu iblis...?
DİDAKTİK VE SATİRİK YAZILMIŞ BİR ŞİİRDİR .
ŞARKICI GÜLLÜNÜN ANISINA YAZILMIŞTIR .
DOĞUM : 15 EKİM 1973
ÖLÜM ;: 26 EYLÜL 2025
5.0
100% (4)