Şiirin Adı: Vatan Diyenler
Şairi: İyi Ozan
Yorumu Yapan: Kalburabastı Efendi Hazretleri / Celil ÇINKIR

Bu şiir; hakikatin tokadını yüzüne yiyip de hâlâ “vatan” kelimesini ağzında sakız edenlerin maskesini düşüren bir hiciv ağıdıdır. Sözü eğip bükmeden, doğrudan milletin vicdanına konuşur. Mısralar ilerledikçe görülür ki şair, vatan sevgisinin lafla değil duruşla, bedelle, emanete sadakatle taşındığını hatırlatır.

Her kıtada birer birer serilir: gizlenenler, susanlar, menfaat uğruna renkten renge girenler… Ve şiirin alt mesajı gür bir seda hâlinde yükselir:
Vatan, sözle değil; sözün arkasında duran irfanla korunur.

Bu şiir, çürümeyi değil dirilişi çağıran bir haykırıştır. Şair, milletin içindeki gerçek sevdalıları ayırt etmek için bir tartı kurar. O tartının kefesine kim çıkarsa çıksın, ölçü budur:
Vatan diyen, önce adam olmalıdır.

Vesselam.
“Eyfelin gölgesi uzun olur; ama hakikatin gölgesi hiç kaybolmaz.”