baba
O gündü beni hayata küstüren
Kim bilir ilk darbeydi belkide Nasıl olduğunu anlyamamıştım Ama bildiğim, Sevdiğim kişinin ellerimden kayıp gittiğiydi. Hani bir ormanda kendini Koca bi çınara dayarsın ya. Benimkide öleydi. Sırtımı çok güvenilir bir yere dayamıştım Daha küçüktüm ama... Kendimi hayata karşı hep savaşır görürdüm O gündü ilk feryadım... İlk umutsuzluğum, ilk sessiz çığlığım, Sensiz hayata ilk bakışımdı. Baba.. Arkandan götürmeyin die bağırışımı hatırlıyorum Yüreğim infilaktı... Sensizliğimin yedinci senesi bugün. Ve ben hep görmek isteyipte göremediğin Yirmili yaşlardayım baba... |