HAYALET ŞEHİR
Kar yangınları var, yüreğimde kor kor.
Buzullar kaynıyor içerimde volkan gibi. Yanaklarımdan süzülüyor kanlı yaşlar, Titriyorum bu hayalet şehirde Temmuz’da Kar yağarken, sevmiştik birbirimizi sıcacık. Terler boşalmıştı, heyecandan ikimizden de. Sahlep donmuştu, bir yudum içmiştik oysa. Gözlerim takılmıştı, tarçınlı dudaklarına. İlkbaharda, ayrılmamıştı hiç ellerin ellerimden. Kuş sesleri ilham verirdi, fısıldardım kulaklarına. Kahvaltıda buluşurduk, Gülhanede çay ve simit’te. Öğlen birşey yemezdik, aşkımızla doyardık sahilde. Güzel günler, hatta bir ömür düşlemiştik seninle. Sevmiştik birbirimizi hesapsız ve apansız. Yaz’dan çokşey bekliyorduk ya sevgilim, Kader ayırdı bizi, ayrıldık bak zamansız. Kara topraklara koydum, seni geçen perşembe. Kalbimide koydum senle, beraber o kefene. Kalbim senle, ruhum yokki görünen bu bedende. Yaşayan bir ölüyüm ben, bu hayalet şehirde. |
İç dünyanız dağılmış...
Söylenecek ne var ki...Ne söylense basit kalır...
Tebrikler...Sevgiyle kalın...