0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
47
Okunma
Bercesteler Şiiri - Fuzuliden çevrilmiştir
Döğülmeye söğülmeye koğulmaya
Billâh Hep râzıyım efendim amma
Senin olsam ismini sayıklasam
Bir kuş gibi kapında seni zikre dalsam
Senin isminden başkası kelime sayılmaz
Sözü insan olur ammâ özü insan olmaz
Şükür et haline yoksa bela eksik olmaz
Ey dil ayrılık kimseye fayda sağlamaz
Ey gönül cevr ve cefa odu yaktı beni
Yanımda durma ateşimden sakın kendini
Odum tutuşmuş yakıyor civardaki her yeri
Edemem terk Fuzûlî yari vatanını yöresini
Ey Fuzûlî cânımdır kanımdır vatanım
Câna yetmiş gönülden şükr Bağladım
Bir dil-bere adadım bu garip cânım
Cân u dil çekmekten özüm kurtardım
Cânı cânâneye ettim dili dildâra fedâ
Ah eyledim şu servi fidanın endamına
Kan ağladığım goncanın mutluluğuna
Hep o gül içindir ağlayışım bu dünyada
5.0
100% (1)
