GİTMENİ KİM İSTEDİ
Gitmeni kim istedi?
Seni doyasıya yaşıyorken, Hayatın anlamını yükleyip, Sen gözünü yollara dikmişken, Ruhumu peşinde sürükleyip, Delice seni severken, Kim açtı eski defterleri, Hatırla ey gözümün nuru, Sana kim git dedi? Nabız yoklamasıydı belki, Annemin bile kızıydın sen, O bile duvaklı düşlerken seni, Rüzgârın hızıydın sen, Sürüklüyordun peşinden beni, Sana vardıkça kaçıyordu hayalin, Daha hızlı dedim, daha hızlı, Önce kayboldu gözlerin, Sana dur demek imkânsızdı. Gittin! Sana kim git dedi? Hatırla gideceğim diyen sendin, Çaputlara sarıp niyetimi, Ağaçlara bağladım dönmen için, Baktım uzun uzun, Susmalarımla kal dedim. Kararını vermiştin bir kere, Gidecektin. Seni çağıran geçmişine, Gittin! Biliyor musun sevgili, Ben para biriktiriyordum, Sana dünyaları alamayacaktım, Ama kapında zaten kuldum, Aşkınla son bulacaktım. Hala içime seni çekiyorum. Nerede gözlerin şimdi, Çakılmış kapının eşiğine, Bakışlarının güzelliği, Serilmiş kırmızı halılar, Ayrılıkların yoluna, Mevsimlerden hazan, Seviyorum seni, Ben olurum yine şiirini yazan, Önce aldın hayalini, Otobüs geldi durdu yine, Belli ki ayırtmıştın yerini Kokun kaldı düşlerimde, Gitmeni kim istedi? Gözlerine bakarken sevgiyle, Bir ateş düştü beni yakan, Bakışların çıktı önce, Gittin, ardına bile bakmadan. Not: Adam kadının fotografını alır eline ve uzun uzun bakar söylenir kendi kendine... ADAM: Merak ediyorum zaman geceyarısını gösterdiğinde miden hala ağrıyor mu? KADININ EVİ: Bir kahkaha yükselir göğe... Radyoda bir şarkı çalar....... 3. şahıs: Ne oldu güzelim? Neden durdun? KADIN: Bu onun çok sevdiği türküydü.... Unutmak Kolay mı deme....Unutursun Mihribanım.... 3. şahış: Kimin türküsüydü anlamadım. KADIN: Bir zamanlar suçsuz bir annenin hayallerini yıktığım, zehir zemberek sözlerle yitirdiğim adamın... BAKİ EVKARALI |