Kara bela imiş adları…
Yıkacaklarmış Cumhuriyeti.
‘’Düşmanlarmış, Atatürk’e!’’
Güldürmeyin,
Osuruktan teyyare yapmak kadar kolay değildir bu işler…
Bilin ki, biz Cumhuriyetçiler,
Kendi karanlığında boğulanların değil,
Aydınlıkla karanlığın bir olmadığını bilenlerin torunuyuz.
Bizim Davamız:
Bozkırla yeşilin davası,
Bir çocuğun zincirlerini kırarak okula koştuğu gün,
Bir annenin sabırla büyüttüğü evlattır.
Bir babanın dükkânında helal kazançla yaşattığı onur,
Herkesin kendi efendisi olduğu,
Köleliğin son bulduğu gündür…
Beni iyi dinle kara bela:
Cumhuriyet, sadece bir rejim değil;
Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde bir halkın ayağa kalkışı,
Vatanseverlerin gözündeki ışık,
Bir Halkın Vicdanı, alnındaki ter,
“Ben de varım!” deyişidir.
Anlamazsınız siz,
‘’Keşke yunan galip gelseydi’ diyenlere maşa olanlar.’’
Anlamazsınız bizi…
Ama ben yine de yazmak isterim.
Bayrağı olmayanın Vatanı yoktur.
Vatanı olmayanın da dini imanı!
Dilediğiniz kadar kullanın ayrıştırıcı bir dil.
“Biz yaşadıkça, Cumhuriyet yaşar.’’
Bu da size dert olur!