RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi
Yorum Yapan: Ser Feyzlizof Kalburabastî Efendi Hazretleri
Şiir: Aşkın Enkazında
Şair: Gül Hatun
Mevzu: Yakıp yıkıp küllerden kalkma sanatı, “gel deme bak gelmem” kararlılığı

Bu şiiri okurken dedim ki:
“Bu gönül sadece kapıyı kapatmamış… menteşeyi de söküp sobaya atmış.”

Şair öyle bir vaziyet almış ki,
Aşk kapıya dayanırsa güvenlik kamerası bile görmezden gelir.
Kapıyı çalacak olan da iki kere düşünür:
Birincisi cesaret, ikincisi sigorta poliçesi yeterli mi?

Artık gözyaşı yok, sitem yok, helva yok…
Resmen duygusal tahliye protokolü uygulanmış:
“Kalpten çık, valizini al, hatıranı da götür.”

Ve dikkat edelim…
Bu sadece gitmek değil, gidip de içinden
“bir gün döner miyim” ihtimalini bile imha etmek.
Aşk enkazıysa bu, şair beton mikserini çağırmış, üstüne site kuracak neredeyse.

Lakin, şiirde saklı bir zarafet var:
Ne beddua var, ne lanet…
Sadece şöyle bir imalı cümle duyuluyor satır aralarında:
“Ben bittimse, bitti. Seninle değil, kendimle barıştım.”

Bazıları ayrılığı kapı çarpıp gider,
Bazıları bavulunu tıkar gider,
Gül Hatun ise ruhu ütüleyip gitmiş.
Kırışıklık bırakmamış maşallah.

Vesselam.

Bazen küllerden doğmak değildir mesele;
bazen kül olup da
yeniden yanmaya niyet etmeyecek hâle gelmektir.
İşte orada aşk değil, irade kazanır.