Şu Gurbet elinin yüzü ne soğuk,
Ruhum türbülans’da kalbim üşüyor,
Yadırgı gözlerin bakışı soğuk,
İki gözüm benim, gönlüm üşüyor,

Yılın on bir ayı, güneş görmüyor,
Nasıl doğar batar, kimse bilmiyor,
Yaktı şu güneşin koru denmiyor,
Sarardı gül yüzüm soldu üşüyor.

Gecenin dördünde işe gidilir,
Vardiya değişir start verilir,
Akkord iş çıkmazsa hesap verilir,
İşçi ter içinde, kalbi Üşüyor.

Atmış yedi sene, git gel iş bitmez,
Her gün aynı sesler, uğultu gitmez,
Emekli olmaya, bir ömür yetmez,
Ağrı sızı ömrüm, canım üşüyor.

Pek nadir görünür insan dışarda,
Kendi dünyasında sosyal yaşarda,
Aylak gezen yoktur boş sokaklarda,
Çalışmaz boş beleş yanım üşüyor,

Caddeler, sokaklar, sessiz mi sessiz,
Ruhsuz boş bu şehir, sanki kimsesiz,
Yaşlı pencereden bakar çaresiz,
Yapa yalnız garip camda üşüyor.

Sevgi, aşk muhabbet dostluk bitmesin
Evlat gurbetlere uzak gitmesin,
Yol gözleyen hasret çile çekmesin,
Sevda çekenlerin, kolu Üşüyor.

Özlüyorum seni duyuyormusun,
Gurbet’te el oldum biliyormusun,
El edip seslensem görüyormusun,
Anasız, Babasız yanım üşüyor.

Zamanı durdurup çekesim gelir,
Getirsem o devri, hâl hatır bilir,
Bu devirde pek az, ekmeği yenir,
Akraba değişti, selam üşüyor.

Rabbim Hikmetinden sual olunmaz,
Gör ki neler gelir başa bilinmez,
İllede vatandır başka sevilmez,
Gurbet Kış, Sonbahar, Yazı üşüyor.
Fatih Özkan 12.10.2025