Düzgün bir şey mi var; bozulmuş doğa,
Eksilmez hastalık; nerede ayar?
Korkarım mikroplar bizleri boğa,
Doğalı hormona kim, niye boyar?

İstenen yaşamı bulamayanlar,
Sararan gülünü sulamayanlar,
Ahreti dünyaya ulamayanlar,
Eninde-sonunda hayattan cayar!

İnsanın gözünde cüceyse yüce,
Zalim ezer; mazlum, tırsır iyice,
Gündüzler kaybolur kararır gece,
Akla ziyan şerri ekâbir dayar!

Bunca nimet kimin, itaat kime?
Hesap verilmez mi gerçek Hâkime?
Kandırılıp giren bâtıl çekime,
Küfrün cacığına olmaz mı hıyar?

Çıkar için kula kulluk edenin,
Hak yolun tersine çıkıp gidenin,
İzinden gittiğin baban dedenin,
Yanlış ise râhı onlar da kayar!

Dünyaperest fertte kafa karışır,
Önüne çıkanla hemen yarışır,
Şeytanlarla zaten çabuk barışır,
O melun, katiyen acımaz kıyar!

Tüm dengeler altüst, kalmamış ahenk,
Beşeri sistemde kuvvet mihenk,
Sınırlar aşılmış kalmamış ferhenk*,
Doğru sonuç çıkmaz yanlışsa miyar!

Marufu emredip münkeri men et,
Menfiden kaçınıp hayrı temin et,
Günah etmemeye Rabbe yemin et,
Yoksa Hakk, yerine gayriyi koyar!
--------------------------------------
Ferhenk(F) : Edep, terbiye, hüner.
Miyar(Ar) : Ölçü
--------------------------------------
(HAS)