2
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
164
Okunma
insanın gölgesi gibidir;
gecede karanlık, gündüzde aydınlık,
ne zaman çağırırsan oradadır.
Kalabalıklar gürültü olur,
yüzler kaybolur, sesler karışır;
ama bir dostun sesi
denizdeki fener gibi parlar,
kaybolmuş yüreğe yol gösterir.
para ile bulunmaz,
makamla çağrılmaz;
onun gelişi kalpten olur,
kalpten doğar, kalpte yaşar.
Bir acını anlattığında susar,
sadece gözleriyle anlar seni;
bir sevincini paylaştığında güler,
çünkü içten gülmek
yalnız dostun işidir.
dünya çapında olsa da nadirdir,
çünkü çoğu insan
bir menfaat peşindedir.
Ama gerçek dost
seninle yokuşu tırmanır,
inişte de elini bırakmaz.
hayatın en ağır yükünü hafifletir,
en uzun yolu kısaltır,
en derin yarayı sarar.
Ve insan anlar ki,
bütün servetler,
bütün başarılar,
bütün unvanlar geçicidir;
ama yalnız dost
ömür boyu kalıcıdır.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz