"SONSUZLUĞUN ADIYDIN SEN"
Ben seni,
Bir gidişin ardından kalan gibi sevdim
Sanki herkes gidiyor da,
Bir tek sen kalanmış gibi.

Geceler sana benzerdi,
Uzun,sensiz ve biraz yaralı
Bir umut vardı gözlerinde belki,
Ama bende hep yarım kalan bir hayalin sancısı

Biliyor musun?
Adını andığım her dua eksik kaldı
Senin olmadığın her sabah,
Gecenin devamı gibiydi zaten.

Ben seni öylece bekledim,
Ne zaman geleceğini bilmeden,
Belki de hiç gelmeyeceğini bilerek
Ama vazgeçmeden...

Çünkü sevda bazen,
Sadece yürekte büyür sessizce
Bir kere tutsaydın ellerimi,
Yemin ederim,dünya susardı.

Bir kere baksaydın gözlerime,
Bütün acılar kabuk bağlardı
Ama olmadı.
Sen hep uzaktın,ben hep yakındım.

Sen hep imkansızdın,
Ben hep inanan...
Şimdi biri adını sorsa, “Sonsuzluğun adıydı" derim.
Bir ömre sığmayan, ama bir ömrü yakan...

16.07.2025