Ey nefsim! Bil ki mü’min Cenab-ı Hâlık’ı tanır, tasdik eder. Onun nazarında şu dünya, bir zikirhane-i Rahman, bir talimgâh-ı beşer ve hayvan ve bir meydan-ı imtihan-ı ins ü  cândır.

Bediüzzaman


İman ne büyük saadet
Ve o ne kadar büyük bir lezzet
Bedüzzaman şu hikâyeyi anlatır
Her insan farklı yöne gider
Biri hodbin bencil ve kibirlidir
Fena bir memlekete düşer
Heryerde çaresizlik görür
Onun için dünya bir zindan
Gamhane ve matem yeridir
Diğer insan ise Hüdaperest
Ve Güzel ahlâklı idi
Güzel ahlâktan nasibini alan
En güzel diyara düşer
Kendini Allaha adayan
Bir Nazarı Tecelligah ve de
Her yerde Rahmet nişanı görür
Allah der imanla yürür
Her yer onun için makamı ilahidir
Allaha şükredenler der ki
Dünyaya ne niyetle bakarsan
Onu görürsün ve o tarafa yürürsün
Kime yürürsen ne yöne gidersen
Senin sevdiğin arzu ettiğin odur
Ve Allahı zikredenler şöyle seslenir
Biz dünyayı sevip onu isteyenlere
Aklını başına al kalbini temizle
Perdeni kaldır ki Hakkı görebilesin
Mü’mindir. Cenab-ı Hâlık’ı tanır,
Onu Tasdik edene dünya
Zikirhane-i Rahmandır