Cebrail (s.a.s.) Hira dağında Hz Muhammed’e göründü ve:
"Oku!" Dedi.
Hz. Muhammed:
"Ben okuma bilmem ki...’’
Demişti...
Cebrail (s.a.s.):
"Oku, Yaradan Rabb’inin ismiyle oku!" Diye seslendi...
Hz Muhammed okudu...

Ve biz o okuma bilmeyenden kim olduğumuzu öğrendik!
Ne için yaratıldığımızı...
Rabb’imizi... İnsanlığımızı, öğrendik!
"Sırrı" öğrendik!

Mustafa Kemal’e
"Silah yok!’’ Dediler...
"Bulunur!’’ Dedi...
’Ordu yok!" Dediler...
"Kurulur" Dedi...
Yıkılmış bir cihan imparatorluğunun küllerinden bir milli devlet çıkararak....
Yorgun bir millete, dizlerinin üzerinde... yeniden doğrulmayı...
Yıkıldığı yerden kalkmayı öğetti....

Kâh cephede yaptı bunu....
Kâh eline alıp beyaz tebeşiri...
Kara tahtanın başına geçerek!

Öğretmenler Günü vesilesiyle...
Başta "insanlığın Baş Öğretmeni..."
Kendisiyle, kendisinin dışında....
Başka hiç bir yaratılmışın kıyaslanamayacağı...
Olmasaydı, olmayacağımız...
Iki cihan da övüncümüz!
Huzur müjdecimiz! Ahlak ölçümüz!
Esaretten kurtuluş vesilemiz!
Resul-i Zişan Efendimiz!
Hazret-i Muhammed Mustafa’yı (s.a.v) edeb-i hürmetle yadediyorum!

Daha sonra, Cumhuriyetimizin kurucusu...
Milletimizin Baş Öğretmeni...
Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü rahmet ve minnetle yadediyorum!

Ve beni bu güne getiren!
Bilmediklerimi öğreten!
Okutup adam eden!
İş, meslek, makam, mevki sahibi eden!
Tüm öğretmenlerimi anıyor!
Hürmetle, ellerinden öpüyor!
Başta kıymetli dostlarım olmak üzere...
Tüm öğretmen arkadaşlarımın yeni öğretim yılında....
Bütün Öğretmenleri kutluyorum!

İyi ki varsınız Öğretmenim!
Dinçer DAYI