“Yarım kalmış, tamamlanamamış, tamamlanma ihtimali varken yarım kalmış olan her şeye karşı kırgınlık duyuyorum...
"çok geç" diye bir sözcük var ve dilerim hiç biriniz neler ifade ettiğini anlayabilecek tecrübeyi asla yaşamazsınız.
Kimseyi, 'söylesem ne değişir ki? çaresizliğiyle sessizliğe mahkum etmeyin. Kimseyi umursamıyormuş gibi davranmaya itmeyin.
Çünkü avazı çıktığı kadar canının yandığını haykırmak isterken susmanın insanı nasıl parça parça yok ettiğini bilemezsiniz. Tırnaklarını avuçlarına geçirip güçlüymüş gibi görünmenin, güçlü olmaktan daha zor olduğunu da.

saygımla..

çok duygulandığım bir sahne oldu, eşimi nezarete aldıklarında çektiğim daraltıyı yaşadım eşinizle beraber, ne çektiğini tahmin edebiliyorum
o sizin için her türlü yemeği seve seve yapmaya hazır bir kadındır
yeter ki yanında olun
biz artık beraber hazırlıyoruz yemeği ve sofrayı, mutlu hayat dilerim size

Mutluluklar daim olsun
bu anlamlı kıymetli anlatıya
her daim sevginiz eksilmesin
acılar sevgi büyütür derler
saygılar efendim,,,

Sevginin en güzel hali dökülmüş dizelerinizden.Mutluluğunuz daim olsun .

Tebrik ederim harika bir şiirdi :)

Ben de sevgisini göstermeyen, dile getirmeyen ve içine atanlardanım. Anneme çekmişim, babam güzel bi laf duymak için annemin ağzının içine bakar, gözlerinde yanıp tutuşurdu ama annem hiç oralı olmaz, karşılık vermez ve hep geçiçtirirdi. Onlarınki de görücü usulüydü ve annem evlendiğinde 15 yaşında çocuk sayılırdı daha. Yani babasının isteği doğrultusunda boyun eğmek zorunda kalan bir genç kız. E öyle olunca o evlilik mecburiyet ve zorunlulukların etrafında tökezleye tökezleye yalpalayıp duruyor ve çocuklar da bu durumdan nasibini alıyor.

Babam sevgisini belli eden, güleç yüzlü, sempatik bir adamdı. Annem ise tam tersi zıt bir karakter, sert mizaçlı, çocuklarına düşkün ama içinden sevmeyi yeğleyen, ama bu kadın da büyüklerinden böyle görmüş. Eskiden de öyleymiş. Anneler babalar çocuklarını öpüp sevdiklerinde ayıplarlarmış. Ailesinden alamadığı, göremediği bir sevgiyi bana nasıl verebilirdi ki? Biz de çocukları olarak bu sevgiyi onlara göstermekte zorlanıyoruz bazen. "Hadi onlar öyleydi, biz niye böyleyiz?" diye kendimi de sorgulayıp yargıladığım oluyor.

Şimdi artık yaşlandılar, sevgimize daha çok ihtiyaçları var. Aramızdaki duvarları, tuğla söker gibi yıktık zamanla ama aradaki tellerin çıkıntıları da sarktı kaldı ve değdikçe canımızı yaktı.

Köklerin ve genlerin bir zincirleme kazayla duvara toslayıp, ardında bıraktığı ölü canlar ve enkazlar.

Peki siz eşinize karşı sevginizde bonkör ve cömert misiniz yoksa cimri mi?:)

Günlük hayatın içindeki sevgi ve fedakarlığı öylesine içten ve etkileyici bir dille aktarmışsınız ki okuyunca hem gülüyor hem de duygulanıyor insan.

Kaleminize ve yüreğinize sağlık.

sevmenin en yalın halidir bence o yaşanılan.sesin tınısı değişir önce ve gözlere vurur hiç bir sözcüğün anlatamadığı sevdaya dair sözler.
tebrik ediyorum, selam ve saygılarımla

İnsan yanındakiler olunca belki yazmaktan çok yaşadığı için çok şey çıkmıyor ortaya şiirlerde. Benim de on bir yılda evladıma yazdığım bir şiir var. Ben de Cahit Zarifoğlu' ya sitem etmiştim eşine yazdığı şiiri okuyunca. Ne bileyim uzaktaki özleniyor işin içine hayal de girince daha özlem dolu oluyor şiirler. Bu arada Cahit Zarifoğlu' yu da anmış olayım. Eşinizle nice güzel yıllarınız olsun. Eşiniz şeker olduğu halde tatlıyı esirgememiş ne güzel.Tebrik ediyorum . Sağlıkla ve huzurla selamlar.🌾


Cahit Zarifoğlu'nun kendi el yazısıyla eşine yazdığı şiir..

Berat' e
Ey berat hanım Otur şöyle nefes al dinlen
Ve anlat ne var ne yok halin nasıl
Eğer dersen "vaktim yok dilim yorgun
Çamaşır dağ gibi
Bulaşık bir ziyafet sonrası kadar çok
Ve çocuklar aç uykulu ve huysuz"
O vakit koştur didin işin bitince otur
Sonra anlat halin nice keyfin nasıl

Ey Berat hanım dersen ki
"Bu ne zalim adam
Halimi bilmez halden anlamaz
Küçük bir şeyi mesele yapar"
-Ne büyük yalan-
Doğrusu var hakkın
N'etsem n'apsam
Kollarını bilezik
Boynunu kordon
Ayağını hal hal donatsam
Yine hakkın kalır

Bizi hoş görünüz
Sabırlı olunuz
Çocukları dövmeyiniz
Zinhar beddua etmeyiniz
Sui zan değil hüsnü zan ediniz
Ve acaba ikaz ettik hata mı ettik

Cahit Zarifoğlu

Kararında, naif ve samimi bir anlatı.

Mutluluğu bulmuşsunuz şair

Tebrik ve saygılarımla