KENDİMİ TERKEDİŞLERİMDE
Kışın en uzun gecesindeyim bugün;
Dikenlerin olsada avuçlarımda, Hala tebessümle bakıyorum Parmakucumdaki sıyrığa... Ve kimsin ? bilmiyorum... Fakat; gecemi aydınlatan mum ışığımda El açtığım dualarımsın...! Zamanın canımı yorduğu, Fersiz vakitlerde ruhum;.. Makamını çözemediğim inleyişlerde sanki Yazamıyor yüreğim yazmak istediklerini... Boğazıma kilitlenen kelimelerimde Kibrit alevi gibi yanıp sönen Duygularımın rüzgarındayım... İlkbaharımda yeşertemediğim çiçek Söyle sen kimsin ? Kendimi terkedişlerimde Bahçemde açan GONCA GÜL!.. Kaldığım sağnaklarda yol kenarlarındaki Akıntıya kapılıp gitti bakışlarım !!! Sorarım sen kimsin? BENİ; Ayışığı vuran gülyüzünde Bülbülün utandığı demlere vurdun... Her zerremi sarhoşluğun sardı KENDİMİ TERKEDİŞLERİMDE... HAZAN YAPRAĞI 09.11.2008 |