0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
100
Okunma
Sessizliğin ardında yankı olsun sözlerim,
görünmeyen çizgilerde saklansın dileğim.
Sonsuz kapılar arasında en dar olanı seçiyorum,
gözlerim kapalı ama bakışım daha keskin.
Nefesim taşlara siner, taşlar da bana,
hiçbir ışıktan doğmayan bir aydınlık çağırıyorum.
Beni duyan yok, duyması da gerekmez,
çünkü duyulmadan da var olur iz.
Aklımın derin kuyusuna bırakıyorum fısıltımı,
ruhum kendi gölgesine dokunsun.
Ne isim var burada, ne de yasak,
yalnızca anlatılamayanın sessiz kabulü.
Ben sustukça güçlen, ben konuştukça saklan,
ve bu gizli hatıra, bilinçaltında uyusun.
5.0
100% (2)
