Gözyaşım güneşin ardında kaybolur,
Ay yalnızlığımla konuşur gecede.
Yıldızlar hüzünle titrer,
Ve rüzgâr özlemin feryadını taşır.

Kalbim, bir yârın hasretinde yanar,
Tutku ve muhabbet birbirine karışır.
Sevda ile vefa, aşıkların yolunda buluşur,
Huzur ve kıskançlık aynı nefeste çarpışır.

Dağlar ve nehirler hatıraları taşır,
Toprak, düşlerimin mezarı olur belki.
Ayrılık sızısı içimde büyür,
Keder ve hüsran gözlerimde birikir.

Melankoli ve hayal kırıklığına sarılır ruhum,
Endişe ve korku gecemde yankılanır.
Ama umut, sessiz bir şefkat gibi,
Gönül yarasına merhametle dokunur.

Dostlar ve aile, hatıraların sığınağı,
Sevgi, sadakat, insanlığın kalbinde çiçek açar.
Akıl ve mantık birbirine meydan okur,
Ama hayal gücü sonsuzlukta kanat çırpar.

Şiir ve müzik, tınılarla ruhumu sarar,
Resim ve dans, kelimelerin ötesinde konuşur.
Edebiyat, hayatın melodisi,
Her satırda bir an, her nefeste bir ömür saklı.

Ölüm ve yaşam, sonsuz bir yolculuk,
Zaman ve kader, ellerimde birer gölge.
Ama ben, düşlerimde seni ararken,
Aşık, hasret, ve sevda ile dolu bir kalp taşıyorum.
Aşk ile doğar kalbimde sevda,
Hasretin izinde büyür özlem,
Hüzün saklar gözyaşında,
Gönül arar umutla gizli bir sözlem.

Yalnızlıkla sınar ruhu ölüm,
Ayrılık yolunda bekler ihanet,
Tutku yakar, hüsran örter,
Şair kaleminde yanar hasret.

Güneş doğar, ay iner gecelere,
Yıldız parlar gündüz özlemlerine,
Deniz çırpınır rüzgârla birlikte,
Fırtına savurur baharı kış yerine.

Toprak saklar gülün kokusunu,
Çiçek açar dağların doruğunda,
Karanlık susar ışığın önünde,
Her şey yeniden doğar umudunda.

Zaman akar, an kalır ellerde,
Mazi yankılanır sonsuzluklarda,
Rüya büyür yolun sonunda,
Hayal tutar hatıra satırlarında.

Sessizlik gizler çığlığın izini,
Ruh taşır kalbin en derin sızısını,
Can sarar yaralı insanı,
Yâr olur, dost olur, evlat olur anı.