1
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
167
Okunma
Kandilleri yanmış şehrin,
ışıl ışıl pencereleriyle
bir Turan EROL tablosu gibi duruyor gece.
Arkasında dimdik bir dağ,
yollar kıvrılıyor,
başlangıcı da belirsiz, sonu da.
Son simidini satmış simitçi,
arabasını evine doğru ağır ağır sürerken
gözleri uykuya değil,
hasrete kapanıyor.
Bir bir yanıyor kandiller,
üşümüş şairlerin dudaklarında
son dizeler,
geceyi öperken titriyor.
Ressamın fırçasının ucunda bir şehir,
ışıkları söndürebilir aslında.
Bu gece,
uyusun, simitçiler,çocuklar,hayvanlar...
Yorgun şehir, hasta şehir...
Şairler, ressamlar çalışır,
bir gayret,
bir gayret daha,
deva olsun diye.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz