Kimi bıraktıysam geride
İzi kaldı gönlümde
Düşünsem ne zaman eskileri
Yakar geçer bir yakamoz gibi gönlüm
Duman alır eskiler
Kokusu burnuma gelir
Ağlasam mı?
Üzülsem mi?
Yaşadığım, harcadığım yıllara
Verdiğim emeklere
Yürüdüğüm yollara
Söylediğim her söze
Bir bir pişmanlık eker bu gönül
Sonra keşke çıkar topraklarda
Gömerim en güzel geleceklerime
Selası okunur her yenide eskilerin

Yeniler hiç eskimez sanırsın
Sonra yarınlara dünlere ağlarsın
Göz yaşlarım ıslatır ruhumu
Kalbim boğulur karanlıklarımda
Aydınlanamam ben yine bugün
Umudum hep yarınlarda
Umut ne demekti?
Bir fidan dikmekti..
Yeniden büyüyecek
Eskilerden daha güzel
Daha bereketli topraklarda
Çıkacak ve büyüyecek
En güzel meyvelermiş gibi
Polenleri en güzel yarınlara gidecekti


Polenler dağıldılar havada
Asılı kaldılar yarınlarda
Kimine güzel bir meyve verdi
Kimi yabancı bir tüy gibi dağıldı ellerimizde
Şeytan tüyü sandık kaçırdık bugünü
Yarınlarda o tüyü aradık
O kaçırdığımız fırsatları
Göremediğimiz, bakmadığımız o mutlulukları
O günler gittiler
ve geri gelmediler
Ufuklarda denize doğru bir tüy yükseldi
Tanıyor gibiydim
Bana doğru döndürdü rüzgar
Yabancı gibiydi
Elime kondu
Hatırladım bugünü
Özledim...
Çok özledim...


Uğur Türkeköle
13.08.2025
18.49