HÜZÜNDEN KAÇMAK GEREKGece yüzlü kederler, Misafir olmayın gönül haneme. Kurdelesini bağladım yeni Bitmesini istemediğim neşelerimin Yağlı duman isi gibidir HÜZÜN!!!!! Sürüldü mü çıkmaz ruh çehresinden. Oysa; Kalbim atlı karınca coşkusunda, Kahkahalar beklerim her yeni başlayan günden. Dört yapraklı yoncayı arar gözlerim Kelebeğin can alıcı renklerine sözlendim Doğadaki müjdeli çiçeklerin hepsini Ruhumun acıyan kıvrımlarına iğneledim İnsanız!! Elbette can acıyı ve kederi hisseder, Ama kalp huzurlu limanlara kaçmak ister Dört başı mamur değil, benimde herkes gibi hayatım Ama ruhum kendini neşeli tutmayı sever ALEV YAVUZ 04/11/2008 |