Harflerin yükü mü ağır geliyor
Yokluğun mu ağır bilemiyorum
Her satır bin cefa, kalbi deliyor
Kederi ruhumdan silemiyorum

Yazdığım çizdiğim bir harf etmiyor
Binlerce kelime artık yetmiyor
Şiirler hasreti hiç tüketmiyor
Gittiğinden beri gülemiyorum

Tarifin gönlümde tarifsiz gibi
Aşkının gönüllü oldum talibi
Gariptir ardında şu dert sahibi
Sensiz bir dünyayı dilemiyorum

Kim görür kim anlar sarhoş halimi
Peşinde yitirdim aklı selimi
Bir kere titrettin yürek telimi
Neş’enin sazını çalamıyorum

Satırlar dolusu hitabım sana
Şiirler yazdığım kitabım sana
Ölçtüğüm, biçtiğim, hesabım sana
Sensizken yönümü bulamıyorum

Ağzımın tadı yok, açım, susuzum
Günüm yok gecem yok hep uykusuzum
Sensiz hem masalsız hem öyküsüzüm
Hayattan hiçbir zevk alamıyorum

Dört yanım yüzünün yokluk aynası
Sevdamın dünyada yoktur aynısı
Topladım kaç kere tarağı tası
Herşeyi bitiren olamıyorum

Dünyada değilse ukbada umut
Ya çık git yürekten ya elimi tut
Bir kez bak yüzüme sonra da unut
Ümitsiz ayakta kalamıyorum

H.