Durun dağlar sular esen rüzgar durun
Yoruldum gayrı düştüm düşecek haldeyim
Kolum omuzum
Dizim ayaklarım
Nefesi zehir zemberek ömrüm durun artık
…. Gözlerim nehir
Nefesim zehir durun artık
…
Beynimin ucrasında
Ömrümün tenhasında sızılar
Kalbim mi oda varsın dursun
Kussun umutlarım yıkılsın hayallerim
Durun artık bir son verin
Dönmesin dünya gece olmasın
Sabah sabahlar olmasın durun artık
Kaldım orta yerinde kederin hüznün acının
… durun artık
….
Varsın kurusun sevdiğim güller
Kırlar meralar durgun sahiller
Doğmasın artık günü
Güneşi ömrün
Durun artık yorgunum yoruldum
Bittim tükendim artık
… durun artık

Paylaş:

41 Beğeni

A S

+33 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (13)

5.0

100% (13)

Durun artık Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Durun artık şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Durun Artık şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Mehmet Emin Sakin, @mesakin

6.8.2025 11:05:07

5 puan verdi

Güzel bir şiir okudum tebrik ederim başarılarının devamını dilerim selam ve saygılarımla

suyun sancısı, @suyun-sancisi

6.8.2025 00:21:08

Herkes usandı yoksulluktan inançsızlıktan sevgisizlikten ötekileştirilmekten tehditlerden de durmuyorlar be şair

serdarascioglu, @serdarascioglu

5.8.2025 21:33:31

beğendim sitem dolu şiirini şair

cengizdemir333, @cengizdemir333

5.8.2025 15:37:05

hiç bir şey durmuyor dünya döndükçe herşey dönüyor tekrar yeniden yeni baştan kaldığı yerden yüreğinize sağlık saygılar

sedat hünker, @sedathunker

5.8.2025 15:31:00

5 puan verdi

Çok güzel şiir sevgiler saygılar selamlar sağlıcakla kal allahın selameti üstüne olsun

Etkili Yorum

Ferda,ca, @ferda-ca

5.8.2025 15:24:02

5 puan verdi

“Durun Artık”, bir tükenmişlik çığlığıdır. Fiziksel ve ruhsal yorgunluk, doğayla bir bütün olarak dile getirilmiş: dağlara, sulara, rüzgâra seslenilirken aslında hayata ve zamana dur deniliyor. Her şeyden kaçmak değil, her şeyin biraz durmasını istemek bu dinlenmek, nefes almak için belki de…

Nefesin zehir, gözlerin nehir olduğu bir hâl; yani gözyaşıyla boğulmuş, solukla yanmış bir benlik.
Gül bile kurusun, sabahlar olmasın, dünya dönmesin çünkü şairin içinde hiçbir şey kalmamış.

Kısa ve öz:
Bu şiir, hayata “dur!” deme cesareti taşıyan bir isyan değil, bir feragat ve tükeniş feryadıdır. Sessiz bir çöküşün, içli ve yalın dizelerle anlatılmış hâlidir.

Tebrikler

Saygılarımla hocam