Ay ışığında...yengeçler oynaaşır ,
Midyeler , istiridyeler sevişir...
Seninle buluştuğumuz kumsalda...
Dalgalarda kaybolur ayak izin...
Seni çok seviyorum deken bana...
Yıldızlar aktı sanki gözlerime....
Yaseminler açtı senin bahçende..
Kahreden güzelliğinde yok oldum
Senin aşkında yaşadım zamanı ,
Sevdam oldun.. ruhumda çırpınırken
Dağların kızı...güneş batmadan gel
Nisan yağmurları ıslatsın seni ,
Bekle...beni nikah kıyana kadar...
Dağ yamacındadır pembe evimiz
Hiç açılmayan....pencerelerimiz
Senle huzur bulacak o sevgimiz..
Üç çocuk koşarken kır obasında ,
Kiraz bahçesinde severim seni...
Ağaçlar eğilip büküldü o gün....
Hasret bulutları yağmura döndü
Benim ellerimi tutarsın sandım...?
Fırtınalar koparken ruhumuzda ,
Efkar-hüzün sardı tüm şarkıları..
Artık yalnız yatamam geceleri...
Şimşek , gök gürültüsünde ayrılık...
Kimse sormadı o ölümsüz aşkı...
Ayırırken....ayrık otu sandılar ,
Bizi.. göz yaşlarımızda boğdular
Yaşamın kıyısından akıp gittin...
Tutamadım seni avuçlarından ,
Dar ağacını çoktan kurmuşlardı...
Dağların kızı...,artık bulutlarda ,
Rüyalarımda bana koşuyordun....
Beyaz gelinlikler içindesin yar ,
Bir varsın , bir yoksun avuçlarımda
Bu sensizlik....ölümdende betermiş....?

ON BİR HECE VEZNİYLE YAZILMIŞTIR .