Sana çok şey borçluyum sevgilim ,
Karanfiller içinde sarıp-sarmaladın beni
Ay ışığında....
Güneşin doğuşunu ben sende ,
Seyrettim...
O yosun yeşili....kocaman bakan...
İri güzel gözlerinde rüyalara dalmışım ,
Büyülendim....affet beni....?
Şimdi ise ; üç günlük küskünlüğünde
Yok oldum , yalnızlıkları yaşadım sensiz ,
Kimsesiz , boş duvarlarda konuştum ,
Yıkıldım ulu çınarlar gibi....!
Çınarlar yıkılmaz...sanırdım ,
Sevgiler...aşklar bitmez bilirdim ,
Yosun yeşili gözlerinin bir anda ,
Kor ateşe döneceğini bilmezdim ,
Hiç bilmezdim....severken ,
Beni bırakabileceğini
Sarsıldım....iliklerime kadar....!
Ay ışığında sevdim seni ,
Gülümseyen aydınlık yüzün solmasın
Karanlıklara çevirme o güzel yüzünü ,
Ben sensiz ne yaparım ki...?
Kolu -kanadı kırık bir kuş gibi...
Bilinmezliğe , bulutlara uçamaz...
Ne kadar uçabilir ki...sevgisiz ,
Kanatlarım sen olmazsan ,
Kumsalın bittiği yerde ,
Düşer ölürüm ben...
Sensiz...cehennem ateşi her yer...!
Her yıkılışımda sen vardın ellerimden tutan ,
Bütün zorluklarımda kanat çırptık ölesiye
Kavgalarımda , sevinçlerimde hep sen vardın ,
Bitmeyen akşamlarda baş başa umut olurdun ,
Bir ceketin kalsa....seni bırakmam derdin ,
Benim için sarhoş olurdun....gülümseyerek
Bu yaşam kavgasında
Belki de unuttuk birbirimizi
Umutsuz sevgisiz bir ruh olduk
Kaos dan ne kadar beslenebilirdik ki....?
Kavgacıydı...sanki kendisiyle kavga ediyordu
Bu mutsuz...adam...?
Öz güven patlamalarında kaybetti
Sevdiğini...kişiliğini , aşkını....mutluluğunu ,
Vazgeçilmez.....sanıyordu kendisini...?
Arabadan indi sevgili...uzun topuklarıyla ,
Son kez baktı sevdiğine...içi acıyordu....
Dudaklarından üç kelime döküldü ansızın ,
Sen...bıktırdın beni...
Oysaki....sen benim aşkım , vazgeçilmezimdin ,
Sevgi yerine...nefret dökülmüştü ,
Dudaklarından...
Tapılası adam küçülmüş , un-ufak olmuştu...
İki damla yaş döküldü gözlerinden belli-belirsiz...
Yutkunurken...son kez seviyorum dedi ,
Bırakma tut ellerimden eskisi gibi...
Bir şans daha ver demişti....sevdiği kadına ,
Oysaki...özgüven bankası çoktan kapanmış ,
Kredi vermiyordu , bu zavallı...müsrif adama
Şeytan....ayrıntılarda gizliymiş meğerse ,
Bir gün bırakıp giderse...sevdiğini ,
Ufuk çizgisinde kaybolurmuş kadın .