KAYIPKAYIP Susmak susuzluk gibi boğazımda. Suskunluktan mütevellit bir kayboluşun içindeyim. Ne diyen benim Ne dinleyen... Dili de yok söyleyenlerin kemeri de Avazım kalmadı, sesim susuz.. Hep si uyanış( mı ) Zaman sabah değil diye karanlık, Gün ortası değil diye yalnızlık.. Avuntularıma tutunmuş tutkularım.. Kayıptım, buldun ve bulunduğumdan beri bu ilk kayıplığım... |
çalışılmalıydı bence bu şiire.Anlatımınız güzel.Duygu
aktarımı güzel.İmgeler güzel.Ama daha çok emek gerek
bence.Selam ve saygılarımla...