Sessizlik


Dilimde kelimem, içimde bir boşluk,
Çeşmeler susmuş, gönlümde hiç su yok.
Zaman durmuş gibi, sessizlikte soğuk,
İlhamı ararım, rüzgârda bile yok.

Duvarlar konuşur gecenin dilinde,
Saatin tik takı çalar içimde.
Bir düşün ucunda donmuş sesimle,
Sessizlik bağırır suskun kalbimde.

Yürürüm sessizce, düşmüşüm zamana,
Boğulmuş bir hüzün çökmüş al kana.
Bir yıldız kayarken yanar her yana,
Geceler ağlıyor usul usul bana.

Kalbimde yankıdır kırık dualarım,
Her dize yorgunsa yara alırım.
Bir kelime değil, susuş sararım,
Sessizlikte büyür her yanılgım.

Küllerle örtülmüş eski bir sevda,
Gözlerim arar da bulamaz asla.
Sözler tükenmişken susmak da başka,
Bir çığlık gibi yankı düşer dağa.

Anılar geçer sessizce yanımdan,
Bir avuç gölge kalır da solan can.
Ne yüzüm güler ne söz olur buran,
Yalnızlık oturur kalbimin yanan.

Ne ay ışık verir, ne yıldız parlar,
Karanlık çökerken içimi sarar.
Bir yudum huzura hasret kalanlar,
Suskun sevdaları derinle anar.

Bir çınar gibiyim, gövdem ayakta,
Ne fırtına geçer ne de bir yaprak.
İçimde yankılar büyür usulca,
Bir ben anlarım, gerisi susmakta.

Dilsiz bir haykırış içimdeki öz,
Kelimem tükenir, kalbimle söz.
Yokluğunda bile var olur bir köz,
Sessizlik içinde yanar her göz.

Son sözüm budur,susmak sa hünerim
Bir kalbin en derin sustuğu yerim.
Dünya ne kadar susarsa o derin,
Sessizlik büyür, ben yine bilirim.

Hakkı kalabalık