0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
76
Okunma
TOPRAĞIN ÇIĞLIĞI
Ben toprağım…
Bin yıllık sırlarımı saklayan kara anne…
Sustukça yeşerten,
Konuştukça ağlatan…
Ben bir orman taşıdım kalbimde,
Bir çocuğun adımını,
Bir kadının gözyaşını,
Bir geyik izini…
Şimdi tutuşuyorum!
Köklerimden fışkırıyor feryat,
Gövdem küle dönüyor,
Bir kıvılcıkla yüzyıllık sabrım tükeniyor.
Üstümde gezen botlar bilmez beni,
Bir ağaç devrildiğinde içimden can gider.
Bir fidan yanınca
Bir dua yarım kalır bende…
Ben toprağım…
Çığlık atmadan konuşamayan…
Yangınla dillenen…
Siz beni anlamadınız,
Ben ateşle anlatıyorum artık!
Ey insan!
Bir kez diz çök bana,
Bir kez alnını koy bu küle,
Ve sor kendine:
"Ben hangi yüreği yaktım da, dünya böyle yanıyor?"
🌾
Günferi – 28 Temmuz 2025
5.0
100% (1)
