Korkusuzca sevdim

Sevdim seni, evet, korkusuzca hem de,
Ama sen sevilmeye hazır değildin.
Ben kalbimi koydum aşkın önüne,
Sen yokluğunu sundun, sessizce gittin.

Şimdi sorarlar: “O hâlâ sever mi?”
Bilmezler, bazı yaralar susar.
Adını duysam hâlâ titrer mi?
Bilmem… ama içim hep aynı sancı.

Dön desen, dönülür mü bu enkazdan?
Her taraf yıkık, içim darmadağın.
Kalbim bile küsmüş artık duaya,
Seninle başlamıştı, sende yandı.

Bir gün dönersen, sakın “geciktim” deme,
Giden sensin, yıkan sensin bu evi.
Ben kendime bile zor dönerken geri,
Sana yol olur mu artık bende?

Sustum, çünkü anlatsam taş kesilirdin,
Kalbimin ağırlığını bilmezdin.
Gidişinle yan yana dizildim,
Sen bir adım gittin, ben bin düştüm.

Yaz bu mevsimle bitmedi dostum,
Kışı da gördük, bahar da soğuktu.
Bir ömrü gömdüm senin adınla
Artık gelme, mezarımda donarsın.

Hakkı kalabalık