Yollar sensiz

Yollar sensiz, her taş mezar gibi,
Adını andıkça çatlıyor içim.
Bir umutla baktım, hep duvar çıktı,
Sevdiğim sendin, öldüren senmişsin.

Geçmişte kaldım, anılar delik,
Her biri bıçak gibi saplanır içim.
Sevdan kan kusturdu, sus dedik,
Ama içimdeki yangın dinmedi gitti.

Aşkınla yandım, soğumadım hâlâ,
Bu yara kapanmaz, kabuk tutmaz asla.
Düşlerim küskün, geceye dargın,
Sensizlik dedikleri, ölümden ağır.

Bekledim… yoluna serdim gönlümü,
Her dönüş seninle başlar sandım.
Kırıldım, ama eğilmedim önüme
Unutulmaz olan bendim, anlarsın.

Gözlerin buz tuttu, kalbin taş gibi,
Ben hâlâ sevdayla yanarım deli.
Giden oldun, gururla, susarak gittin
Kalan bendim, içimde sen gittin.

Bu şehir, bu gece, bu yokluk bile,
Adını fısıldar kulağıma gizlice.
Bir daha çıkmam diyorsun bile bile,
Sen değil misin beni geri çeken yine?

Bak gökyüzü bile döner bazen,
Kader unutur, sevda unutmaz.
Gelsen ne olur ki, geçmişten öte?
Ben seni çoktan… kendimde gömdüm.

Hakkı kalabalık