ŞAİR

Göklere çıkarır dört satır ile,
Bir satırla yere indirir şair.
İyi-kötü hâller dökülür dile,
Halden bilmeyene bindirir şair.

Oyunlar dönse de bir kirmen gibi,
Kırata inmeden görünmez dibi.
Her söze yer vermez, huyu edebi,
Sükûtla heybeti sindirir şair.

Yürüdüğü yola tuzak kuranı,
Her saça göre de tarak vuranı,
Yalan yere içen andı, Kur’an’ı
Bir gün maskaraya dönderir şair.

Düşürme başını, daima dik dur.
Ne engeller çıkar, örülür bir sur.
Temiz niyetini ederler çarçur,
Taş atana güller gönderir şair.

Gece onun, şafak atana kadar.
Yazar, ecel gelip çantana kadar.
Durmaz, ölüp kabre yatana kadar.
Ölse de adını andırır şair.

Aras da affetmez birlik bozanı,
Susturamaz gayrı kimse ozanı.
Varsın sevmesinler doğru yazanı,
Hakk, mazlum gönlünü dindirir şair.

(Gelmeyen Vakit)
Semîha Arasbora – 19.07.2019