Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Sen yüzlüdür ayna
Ve sahtekârdır gözlerin
Sonbaharı olan şehirlerde büyür çocuklar
Arkasına bile bakmaz giden adam
Hiçbir idam ipi uymaz boynuma
Ölümler tekilleşir
Pişmaniye yer pişmanlıklar
Elektrik direği altında birini beklemenin
Hazsal yalnızlığını yaşarım.
Ve aşk için bir bağıntı ararım gözlerinde
Bir kahırdır sensizlik
Çöker üstüme ardından
Yağmurlar sağanak yağar sensizliği
Sensizlik ayazla birdi…

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Denizden deniz kızları çalınır
Gökyüzünden yalancı yüzsüzlük
Sende hapis olur benliğim
Verevlemesine öperim dudaklarını
Gözlerinin en küçük ayrıntısında sevişirim seni.
Yada gölgenin yere çizdiği seni bende!
İçimde sensizliğin devleti kurulur
Ve hiçbir hüzün beyliği yıkamaz bunu
Pis bir rüya görür uykusuzluğum
Ve gözlerine ışık çalarım yıldızlardan
Seni senden inşa ederim
Kendimi ayna kırıklarından…

Yıldızlarla konuşmam ondandır

Bağlayıp da çözemedim kendimi sana
Tek heceli bir şiirdi aşk başlı başına
İçimde sayamadığım kadar sen var
Yıldız var lakin kaydılar yalnızlığıma
Seni aminoasitlerine ayırtır hücrem
Ve gözlerindeki ağılla boyar karanlık geceleri.
Vurursa gözlerindeki en karanlık gece vurur beni
İçimde ince bir gergef dokunur sana dair
Hasretini yorarım özlemekten
Anıların aşınır
Çoğul bir sevişmeye dönüşür ahlaksız partiler
Yapışkan bir kedere yüzümde ayrılığın
Volkanik bir olay yaşar yüreğim
Yanar ruhum
Konuşmaz olur sesim!

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Dudaklarından sızan öpüşle yıkanır benliğim
Soğuk karanlıklar büyüttü çocukluğumu
Olsun!
Ben çarpık kentleşmelerin çocuğuyum!

Yıldızlarla konuşmam ondandır

Seni sevmişliğimin şimdiki zamanı
Yoğun ve aylak!
Orospularla yatmışlığımın geçmiş zamanı
Pişman.
Aynadaki görüntüme sorarım kendimi!
Ararım kendimi…
Aylarca
Aynalarca!
Kalp ağrım,kalp sızım,kalp atışım!
Bir hadise var kimseler bilmiyor:
“gözlerin göklerin çocukluğudur
ve benim katilim yokluğundur”

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Kendi amel defterimi yırttım
Denge sağlayamadı hayata içimin momenti.
Ben yaralıların en yaralısıyım
Ağır yaralısı…
Umulmaz bir sonrayı bekleyenlerin sanrısızı…
Ölümü sanmazı…
Çabucak yıkıldı seks üzerine bina edilen aşklar!
Birden aklıma geldi anılar,
-okul bahçesinde gazozuna yapılan maçlar-
kendi sonumu gördüm
ve öçsüz geçirdim aşklarımı
siz bilmezsiniz!
Sen de bilmezsin!
Şehir
Gözlerin
Yalnızlık;
Aynı şiirin çocukları…

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Dudağında estetik çilek fantezisi
Hırsızlama seviş genliği
Aslen denizin ressamı gözlerindi.
Adı sancıydı aşkımızın,
Sabrı musalla!
Parmak hesabı yetmez günahlarıma
Karanlıkta 100 adım atarım
Bıçaklanır babamdan dayak yemişliğim…
Bir idam ipinde bulur beni ölüm
Korkunç kırmızı bir sevdayı bulur

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Yalnızken yenik düşemem düşüncelerime
Oynaşırım,sevişirim,elinden tutarım kelimelerin
Gönülce vurgun yerim
Yüzyılımın bestenigâr şarkılarından
İçini döker ay kente
Ki ay yıldızların babasıdır
Ve şiire yakışır gözlerin satır satır.
Salaklığımın tanığıyım ben
Yağmalanır hoptirinamlı neşem
Konduların damları karlı ve manzaralı
Bacaları ekmek yanığı dumanlı!
Ayazcık biraz.
Biraz karanlık,
Konduların sokakları…

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Seni sevmişliğimin şimdiki zamanı
Yoğun ve aylak
Orospularla yatmışlığın geçmiş zamanı
Aynadaki görüntüme sorarım kendime
Diş fırçalamazken…
Ararım kendimi
Aylarca
Aynalarca…
Kalp ağrım!
Kalp sızım!
Kalp krizim!
Kalp atışım!
Bir hadise var kimseler bilmiyor!
Gözlerin göklerin çocukluğudur
Ve benim katilim yokluğundur.

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Kendi amel defterimi yırttım
Denge sağlayamadı hayata içimin momenti
Ben yaralıların en yaralısıyım
-ağır yaralısı-
umulmaz bir sonrayı bekleyenlerin
sanrısızı…
ölümü sanmazı…
çabucak yıkıldı seks üzerine bina edilen aşklar
kendi sonumu gördüm
ve öçsüz geçirdim aşklarımı
siz bilmezsiniz
sen de.
Şehir-gözlerin-yalnızlık
Aynı şirin çocuklarıdır.

Gözlerinin avlanan bir ceylanın gözleriydi.

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Sessizlikler iliştirdim çığlıksı sevdalarım
ve yelkenini açtım yüreğimin
bütün okyanuslara…
seni sevmek anlık bir hata mı?
Bir bayağılık, ayrıcalık mı yoksa?
-kısır bir döngü seni baştan sevmeler-
verimsiz bir ömür sürme belki
seni sevmek
akrep ile yelkovanın yıllanan günübirlik süreci
bir nazım hikmet şiiri
bir ilahi…
seni sevmek bir ezan sesi
bir cami deseni…
Nasrettin hoca esprisi
Süpürgesi olmayan bir cadının komikliği

Yıldızlarla konuşmam ondandır

Haznesi geniştir yüreğimdeki dağarcık hanenin
Sessiz sedasız bir hırsız adamıdır gözlerin
Ruhum depresyondadır bazı
Ve bazı sürgündedir aklımdaki sen…
Eski bir şarkı çalar kemancı
Raks eder gecemde kayan yıldız
Sende mahsur kalır sevdam
Yalanım sende doğrulanır
Bir çakmak taşı gibi ışır gözlerin karanlığıma
Özlerin avlanan bir ceylanın gözleriydi
Senden postalanır bana
Mektup arası bir uçurum yüksekliği
Mecnunum ben
Geceler siyaha seyrekti
Gözlerin avlanan bir ceylanın gözleriydi.

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Cazip bir gülüşe tav olurum
Ve inanırım arabulucu bir dostun yalanına
Acırım çaresizliğine bir sokak yetiminin.
Ve ben ayakkabılarının arkasına basan bir şairim.
Severim de suya özlemini ev menekşelerinin
Henüz sevmişliğimin zindeliğindeyim
Uyuz edilmiş bir yaşamın kaşınmışlığı.
Fanatik bir sevdayım ben
Basit bir şeye indirgeyebilirim ölümü
Yada cırtlak bir sesle yankılatılabilirim.
Ve yenilebilir aklım
Aklımı başımdan alan bir başka akla….

Yıldızlarla konuşmam ondandır!

Büyük boy bir sevda deviririm yine
Esrikliğe mahkum olurum
Bir çiçek gibi sularım seni
Ve bütün yalanlarına kefil olurum
Kifayetsizleşir hayatım
Zamansızlaşır.
Vazgeçilmek olur birden gözlerin
Gidişin bir itirazı sunar aşka karşı.
Bir intihar imkanı yaratır!
Sen gönlümün herhangi bir yerinde
İkamet edersin.
Affolmaz bir ihaneti hediye edersin bana
Mavi bir sesle konuşturursun gökyüzünü
Yıldızlar dahi susar senin yanında
Vuslatı aratır doyumsuz hasretin
Kaymış bir yıldızı aratır.

Yıldızlarla konuşmam ondandır…

İBRAHİM ÜNLÜ