GİTTİĞİNDE HÜZÜNDÜ!...
Sen geldiğin zamanda, yapraklar dökülmüştü,
İlk gözüme ilişen, ay, misali yüzündü. Yüreğim öbek öbek, yerinden sökülmüştü, Geldiğinde mevsim güz, gittiğinde hüzündü!... Gözümde can ışığı, başımda taç gibiydin, Beklediğim sadece ahd’e dair sözündü. Oysa sen yüreğimde, sanki bora, tipiydin, Geldiğinde mevsim güz,gittiğinde hüzündü!... Dilim söylemez artık, sana ait bir lafı, Senden geride kalan, ümit değil közündü, Biraz vefa dolsaydın, belki aşardık Kaf’ı, Geldiğinde mevsim güz,gittiğinde hüzündü!... Gönül kapısı kırık, çalma sakın bir daha, Sahne erken kapandı, bu da en son kozundu, Gözümde yaş koymadın, akanla taştı vaha, Geldiğinde mevsim güz,gittiğinde hüzündü!... Gözlerimde sızım var, yüreğimde intizar, Sakın deme bir daha, belki alın yazındı. Belki bir gün sevgilim, diyebilmekte karar! Geldiğinde mevsim güz,gittiğinde hüzündü!... ZEHRA BARDAKCI 01/11/2008 |
yüreğiniz dert görmesin tebrikler