Adana treni sanki...gelmezmiş gibi
Peronda bekliyorum seni...
Korkularımla yüzleşiyorum...
Ya gelmezsen diye..
Biraz tedirgin
Ben...uzaklara savruluyorum
Gözlerinde aradım aşkı belkide...
Bütün kapılar kapandı sessizce...
Hasret ; ayrılıkmış meğerse...
Vurgun yedim...gözlerinde ,
Avuçlarımdan kayıp gittin sessizce...
Bir gül açarken soldu....sensizlikte ,
Arka bahçemde , yangın var...
Sönmüyor...yüreğim...!
Papatyalar boynunu büktü acılar içinde ,
Sen gelmezsin diye...
Kumsallar ağlıyor sessizce geceleri...
Ayak izlerimizi dalgalar yuttu ,
Yakamozlar oynaşır ; ay ışığında ,
Senin gözlerinde sevgi..
Dalgaların yeşili karıştı okyanuslara ,
Akşamları damla , damla hüzün yağsın ,
O güzel saçlarına ,
Saçlarını..muson yağmurları ıslatsın..
Kurbağalar...sana hoşgeldin desin ,
Eteklerin uçuşurken kumsalda ,..
Ben rüzgarları kucaklarım ,
Seninle....!
Ay ışığında sevişiriz...
Sırılsıklam dudak , dudağa
Aşkı terennüm eder bedenlerimiz....
Zümrüt siyahı saçların beline inerken ,
O mis kokan saçlarını koklarım ;
Sen benim...iyi kalpli rapunzelim’sin ,
Kalenin burçlarından inerken
Bir rüzgarın saklı bulutları gibisin...
Sevdiğim...,!
Biz...tek vucuda sarılmış ; sarmaşıklar gibiyiz...
Bir göletin soğuk sularında yıkanalım ,
Seninle...!
Ben güzele güzel demem ;onu öpüp , koklayıp ,
Sevmeyince....!