*ZÜLFÜ SİYAHIM*Neden uzaklaştın zülfü siyahım Ömürlük verilmiş “sözümüz” vardı Dolaşma çevremde tutmasın ahım Aleme yetecek “kozumuz” vardı. Ne oldu ki bize tanınmaz olduk Menekşe misali üç günde solduk Tükenmek bilmeyen aşınmaz yolduk Seven gönüllere “sözümüz” vardı. Şimdi bu yüreğe sığan olur mu? Gönül acısına merhem bulur mu? Bu güzellik sende baki durur mu? Tutkuyla sevmiştik “gözümüz” vardı. Biz neden ellerin lafına yendik Oynanan oyunla pay olup sindik Türkü olduk dilden, dile söylendik Nameler inleten “sazımız” vardı. Nazara mı geldik bittik tükendik Kurtlar sofrasında gıybetle yendik Sohbette malzeme her yerde dendik Yürekte bitmeyen “sızımız” vardı. OZANMERDAN yandı sende yanasın İçinde kor olsun yaran kanasın Benim gibi mecnun olup dönesin Yaramıza yeter “tuzumuz” vardı. OZANMERDAN/ALİ BİLECEN |
ah ne az bulunan inci
***************************
selametlerle dost
varolası