Şimşek miydi çakan sinem içinde?
Kalbime bir hançer oldu, vefasız.
Baharı yaşattı coşkun biçimde,
Yüreğime sevdan doldu, vefasız.

Papatyadan fallar bakar, umarım,
Seviyor, sevmiyor, gözüm yumarım.
Atıyor yeniden deli damarım,
Yüreğime aşkı saldı, vefasız.

Akan sular çağlar, sesin getirmez;
Hasretliğin yatak döşek yatırmaz.
Dua et de bu kul aklın yitirmez,
Sözlerin gönlümü çaldı, vefasız.

Dertli dertli vurdum saza tezene,
Seni sordum yolda izde gezene.
Dediler ki, sorma artık bize ne;
Gözlerim yolunda kaldı, vefasız.

Özleyip yanmayı tattın mı, söyle?
Yâre mektup yazıp attın mı, söyle?
Dildeki kelâmı yuttun mu, söyle?
Hasretinden kalbim yıldı, vefasız.

Şimdi divaneyim, gezer dururum;
Gör kahrından iflah olmam, kururum.
Fazla sürmez kalemide kırarım;
Sensiz gezdiğim yer çöldü, vefasız.

Saatim sevdanı az sen geçiyor;
Dilim şarap değil, katran içiyor.
Sensizlik NEVİN’e kefen biçiyor;
Bu aşk tapuduma saldı, vefasız.
16.06.2025
Nevin ALCAN